Neuroedukacja, neuronauka, neurodydaktyka - czym właściwie są? Parę bazowych informacji z kroplą refleksji. Pojęcie neurodydaktyki, które pojawiło się w latach 80-tych XX w. przypisuje się dydaktykowi matematyki Gerhardowi Preif; według innych źródeł neurodydaktykę lub neuroedukację zainicjowali R. Bandler i J. Grinder. Polska metodyczka, M.Żylińska, zwraca uwagę na to, jak wiele nieścisłości pojawia się w związku z tym terminem. Niektórzy używają zamiennie terminu neuroedukacja i neurodydaktyka, podczas gdy inni uważają tę ostatnią za podrzędną wobec pierwszej. Z pewnością można jednak stwierdzić, że neuronauka ma charakter transdyscyplinarny. Co do celu i charakteru neuronauki, świetnie wskazuje na nie angielska nazwa: brain friendly learning - uczenie przyjazne mózgowi. Neurodydaktyka opiera procesy uczenia się pod kątem optymalizacji pracy mózgu. Do wglądu w to, jakie obszary mózgu i w jaki sposób aktywizują się podczas nauki przyczyniły się między innymi tomografia i rezonans ma
Laws of this world and the Meaning of Life. If a person lives according to laws of this world, sooner or later they lose the sense and desire for life. Health declines, relationships do not bring joy, daily life becomes... flat. Human, worldly laws have their source in collective consciousness. The state of collective consciousness has so far been based on perceiving the world without understanding its Essence. People looked at the physical manifestations of Life, at the surface of phenomena, and most conclusions about what Life is and "how to live" were based on this superficial observation. A revolution at the individual level, and consequently at the collective level, requires a deeper, more penetrating look. Turning towards One's Essence and living according to Divine Laws – in this way, one not so much achieves happiness as discovers that it has always been within us. Like a divine deposit, waiting to be claimed. ..and finally! By relying on a deep understanding of