Maluna Chow

..kocham! Ale to w marzeniach lub długo po fakcie. Wytłumaczę się historią narodu ;) - zmianą nazywano zazwyczaj: podwyżkę cen chleba, mleka i innych tradycyjnych niezbędności; wzrost opłat za gaz, prąd i paliwo. Zmiana to też więcej pracy. I jeszcze więcej... W mniejszej, rodzinnej skali, to zmiana szkoły, w której wreszcie zżyłeś się z innymi dziećmi, nie wspominając o przenosinach do innego miasta, rozwodach i tym podobnie rozkosznych zdarzeniach.. Co tu do lubienia? Było dobrze, przestało być- trzeba to przeżyć. Ale żeby się tym cieszyć? A nawet, jak nie było tak dobrze ( np.mama z tatą ciągle się kłócili, a może nawet gorzej), to znika pewien kawałek obrazka, który znasz. Wiedziałeś, jak wygląda cały obrazek, nauczyłeś się po nim poruszać, a teraz wylądowałeś w innym. Nawet nie przeszedłeś go wszerz i wzdłuż, i nie wiesz też, jak oznaczono w nim ścieżki, którymi wolno Ci się poruszać. Być może pewnego dnia odkrywasz, że to ma swoje zalety- idziesz przed siebie, dróżki odkrywają

Wracając do krajobrazu mentalnego, określonej biochemii Twego mózgu i  wydeptanych ścieżek neuronowych.. Z jednej strony krajobraz ten, z konkretną rzeczywistością biochemiczną, procesami neurologicznymi jest efektem Twoich najtrwalszych i najbardziej uporczywych myśli/ przekonań/ idei. Z drugiej strony- jak to krajobraz-ma wpływ na to, co z niego się wyłania. Wyobraź sobie pustynny krajobraz. Chcesz tam zasadzić paprotkę. Wypatroszyłeś roślinę z doniczki, wsadzając w wykopany dołek. Chcesz, żeby rosła dalej, wybujała i rozłożysta. Wiesz, jak się to skończy? :) Więc: krajobraz mentalny ma wpływ. Krajobraz można zmienić. Jednak.. Nie za pomocą jednej paprotki ;) . Dlaczego miałbyś to robić? Po pierwsze, jak poprzednio pisałam, brzydki krajobraz mentalny to efekt myśli, które nawet nie należą do Ciebie, a już z pewnością nie są Tobą. Ty nie jesteś swoimi myślami, a jednak temu Tobie ciąży cały ten krajobraz.. Zresztą nie tylko Tobie.. Ładny krajobraz mentalny ma się tak do brzyd

Uwaga, 2020 rok, 1 stycznia! Data równiutka, czyśćmy więc, klarujmy krajobraz mentalny ..  Myśli, które dotychczas tworzyły Twój krajobraz mentalny, nie są Twoją indywidualną kreacją. Gdyby tak było, nie znalazłyby się w kilku książkach Beaty Pawlikowskiej oraz wielu innych publikacjach różnych osób, z wykształceniem mniej lub bardziej naukowym. Te myśli są.. powszechne. Nie musisz czuć się związany lub zobowiązany w stosunku do żadnej z nich- one "tylko" zamieszkują Twój umysł. I tak się składa, że tworzą określony krajobraz mentalny. A to już jest ważna sprawa. To określone ścieżki neuronalne w mózgu, to szlaki między konkretnymi przestrzeniami w nim przetarte, wytarte- powtarzane bowiem niewiarygodnie ogromną ilość razy. Czyli, na przykład, niezliczone sytuacje, kiedy czyjś uniesiony kącik ust wprawił Cię w określony nastrój, ponieważ przywykłeś interpretować go jako sygnał dezaprobaty. Wydreptana ścieżka w mózgu zwyczajnie poprowadziła Cię tam, gdzie zwykła prowadzić.