Neuroedukacja, neuronauka, neurodydaktyka

Neuroedukacja, neuronauka, neurodydaktyka - czym właściwie są?

Parę bazowych informacji z kroplą refleksji.

Pojęcie neurodydaktyki, które pojawiło się w latach 80-tych XX w. przypisuje się dydaktykowi matematyki Gerhardowi Preif; według innych źródeł neurodydaktykę lub neuroedukację zainicjowali R. Bandler i J. Grinder. Polska metodyczka, M.Żylińska, zwraca uwagę na to, jak wiele nieścisłości pojawia się w związku z tym terminem. Niektórzy używają zamiennie terminu neuroedukacja i neurodydaktyka, podczas gdy inni uważają tę ostatnią za podrzędną wobec pierwszej. Z pewnością można jednak stwierdzić, że neuronauka ma charakter transdyscyplinarny.

Co do celu i charakteru neuronauki, świetnie wskazuje na nie angielska nazwa: brain friendly learning - uczenie przyjazne mózgowi. Neurodydaktyka opiera procesy uczenia się pod kątem optymalizacji pracy mózgu. Do wglądu w to, jakie obszary mózgu i w jaki sposób aktywizują się podczas nauki przyczyniły się między innymi tomografia i rezonans magnetyczny. Neuradydaktyka zwraca uwagę na:

*wewnętrzną motywację (osobiste zainteresowanie i zaangażowanie w treści nauczania)

*naturalną ciekawość nowości/ odmienności (co pobudza neurony i prowadzi do tworzenia nowych połączeń)

*odniesienie się do własnych doświadczeń uczącego się;

Neurodydaktyka podkreśla także zalety prezentowania treści w sposób aktywizujący dużo więcej obszarów mózgu niż w tradycyjnym, podawczym stylu nauczania. Im więcej obszarów mózgu zaangażowanych w proces poznawczy, tym efektywniejsza nauka. To z kolei tworzy sprzężenie zwrotne, wnosi radość, satysfakcję ucznia i podnosi wewnętrzną motywację. Założenia neurodydaktyki nie byłyby nowością dla Marii Montessori, jak i dla wielu metodyków nauczania 🙂. Bez wątpienia jednak nowoczesne techniki monitorowania procesów uczenia się wnoszą informacje, które pozwalają zintegrować idee dydaktyczne z neuropsychologią i neurologią. Tym samym czyniąc proces uczenia się doświadczeniem pozytywnym, budzącym wewnętrzną motywację do rozwoju w zakresie wiedzy i umiejętności. Taki sposób nauczania jest wspaniałym zasobem na całe życie, a także doskonałą prewencją dla schorzeń jak na przykład choroba Alzheimera, która - w świetle obecnej wiedzy - jest.. nieobowiązkowa.

Matryca wspierająca/ wzmacniająca zdrowie w przypadku informacji o zagrożeniu.

Kiedy przychodzi informacja o zagrożeniu zdrowotnym - po pierwsze: nie wiemy czym to jest. 1. Nie wiemy... Na początku jest jakaś informacja, nie wiadomo skąd, później zazwyczaj oficjalny komunikat, następnie kolejna informacja; najczęściej niespójna z tą pierwszą. Nieraz chaos informacyjny trwa przez lata! Zajmowanie się "ustalaniem prawdy" nie jest dla każdego niezbędne; nie musi być priorytetem. Lepiej przekierować uwagę na siebie. 2. Ważne, by wiedzieć: w każdych czasach żyli ludzie, którzy np. opiekowali się chorymi na tyfus, przebywali wśród zakaźnie chorych i.. żyli dalej. Warto przyjrzeć się takim przypadkom. Upraszczając, oznacza to, że jakiekolwiek jest zagrożenie zdrowotne, ważny jest odporny organizm. Na odporność organizmu mają wpływ warunki środowiskowe. Sam organizm już jest środowiskiem, nic dziwnego więc, że liczą się takie aspekty jak mindset, stan mentalny i duchowy danej osoby. Ci niezwykle odporni zwykle opierali swą perspektywę na aspekcie duchowym.

Czytaj więcej

Dekalog Twardzielki

Dekalog Twardzielki.. Gdy dotarł do mnie w rozmowie z inną Kobietą (💞😘- to dla Ciebie ! ) taki po prostu gotowiec, wyświechtany zużyciem, z wyliniałymi od tych samych emocji ścieżkami, byłam zdziwiona oczywistością jego precyzji. I tym, jak zabójczy potrafi być dla Wyznawcy. I tym, że jeszcze nie tak dawno ja też trzymałam się go siłą strachu i braku zaufania do życia. Cień smutku smagnął moją Duszę, bo tak bardzo chciałabym móc przekazać, jakie to zbędne, obłędne i dewastujące! W takim momencie zwracam się ku własnemu doświadczeniu- czy można powiedzieć, że coś było zbędne? Czy to w ogóle ważne, pomocne? Ważniejsze zdaje mi się to, by być gotowym na zmianę. By tak bardzo jej pragnąć, że pomimo lęku, wejdziemy na tę inną, nieznaną ścieżkę. Nawet nie do końca ufając tym, którzy zdają się mówić: "chodź do nas, zobacz, jesteśmy tu szczęśliwsi !".. Gdy poczujemy, że właściwie jeździmy po rondzie, nigdzie dalej, jeno w kółko. I że jest nam cholernie niedobrze. Wtedy nie czekajmy

Czytaj więcej

Maluna Chow

Szukaj na tym blogu