Chyba każdy zetknął się z pojęciem "3-cie oko", "6-ty zmysł", które to oddają jakości Ajny. Także wizja, intuicja, wgląd w głębszy sens, postrzeganie i pojmowanie pozazmysłowe.
Ta czakra łączy wyższą inspirację, uzyskaną poprzez intuicyjny wgląd, przyjętą otwartym sercem, z wizją naszego życia. Przy całej pokorze wobec Absolutu/ Wszystkiego, jak najbardziej dobre jest dla człowieka rozpoznanie i podążanie za wewnętrzną wizją. Dowodzenie życiem według swiatłego rozpoznania; charyzma.
Już jako kilkuletnie dzieci zazwyczaj usłyszeliśmy i/ lub przeczytaliśmy historie ludzi, którzy przetrwali krańcowo niekorzystne warunki zewnętrzne dzięki silnej, niewzruszonej wizji ocalenia i spełnienia konkretnej życiowej misji (m.in. V. Frankl). Oczywiście ważne jest i zaufanie "Wyższej Instancji"- o tym przy kolejnej czakrze.
Ajna odpowiada za oczy, podstawę czaszki, szyszynkę, także za lewą półkulę mózgu, nos, uszy, zatoki i częściowo za przysadkę mózgową.
Kamień wspomagający czakrę Trzeciego Oka to przede wszystkim lapis- lazuli oraz diament.
Czakra korony zlokalizowana jest na czubku głowy; obejmuje górną część czaszki, prawą półkulę mózgu, przysadkę mózgową, a także prawe oko i centralny układ nerwowy.
Transcendencja, Duchowe Ja, Wyższa Świadomość, wewnętrzny pokój, zjednoczona Jaźń.
Sahasrara odkrywa piękno naszej duchowej natury; tu osiągamy (obejmujemy/ doświadczamy) stan pokoju z samym sobą, z innymi, z Bogiem/ Źródłem. Stąd nasze Wyższe/ Duchowe Ja przejmuje pieczę nad Umysłem, który staje się cichy i niezrównanie mocny- nasza siła leży bowiem w rozpoznaniu Jedności ze Źródłem.
Kłopoty z czakrą 7, zablokowanie przepływu energii, mogą wypływać z uwarunkowań nabytych w dzieciństwie- kiedy to rodzic/ ojciec reprezentuje Boga/ Siłę Wyższą. Ponieważ rodzic jest człowiekiem, najczęściej ( dotychczas ;) ) nieprzebudzonym- popełnia błędy, zawodzi, a nawet rani. Trudno liczyć na takiego "boga", trudno się na nim oprzeć. A zatem do uzdrowienia relacji z Bogiem/ "Górą", czasem wystarczy rewizja wewnętrznego archetypu. Więcej w komentarzu.
Czakra korony zlokalizowana jest na czubku głowy; obejmuje górną część czaszki, prawą półkulę mózgu, przysadkę mózgową, a także prawe oko i centralny układ nerwowy.
Transcendencja, Duchowe Ja, Wyższa Świadomość, wewnętrzny pokój, zjednoczona Jaźń.
Sahasrara odkrywa piękno naszej duchowej natury; tu osiągamy (obejmujemy/ doświadczamy) stan pokoju z samym sobą, z innymi, z Bogiem/ Źródłem. Stąd nasze Wyższe/ Duchowe Ja przejmuje pieczę nad Umysłem, który staje się cichy i niezrównanie mocny- nasza siła leży bowiem w rozpoznaniu Jedności ze Źródłem.
Kłopoty z czakrą 7, zablokowanie przepływu energii, mogą wypływać z uwarunkowań nabytych w dzieciństwie- kiedy to rodzic/ ojciec reprezentuje Boga/ Siłę Wyższą. Ponieważ rodzic jest człowiekiem, najczęściej ( dotychczas ;) ) nieprzebudzonym- popełnia błędy, zawodzi, a nawet rani. Trudno liczyć na takiego "boga", trudno się na nim oprzeć. A zatem do uzdrowienia relacji z Bogiem/ "Górą", czasem wystarczy rewizja wewnętrznego archetypu.
Duchowość, transcendencja nie zależą od religijności; naukowe umysły nieraz nazywają tę Moc/ Boga Wszechświatem. Zawsze chodzi o uznanie Tego, z którego Wielkości powstaliśmy i którego częścią/ reprezentacją jesteśMy. Z przysadką mózgową związany jest hormon oksytocyna. Potwierdzono już badaniami, że osoby mające Zaufanie do Siły Wyższej/ Boga/ Źródła- mają wyraźnie wyższy poziom oksytocyny. 🙃 Kamienie dla czakry korony: ametyst, kwarc, diament
Zestawiłam tu cykl opisów, które opracowałam na swoim instagramie. Obrazki ilustrujące znajdują się właśnie tam, pod wyżej podanym linkiem :) .
Dekalog Twardzielki.. Gdy dotarł do mnie w rozmowie z inną Kobietą (💞😘- to dla Ciebie ! ) taki po prostu gotowiec, wyświechtany zużyciem, z wyliniałymi od tych samych emocji ścieżkami, byłam zdziwiona oczywistością jego precyzji. I tym, jak zabójczy potrafi być dla Wyznawcy. I tym, że jeszcze nie tak dawno ja też trzymałam się go siłą strachu i braku zaufania do życia. Cień smutku smagnął moją Duszę, bo tak bardzo chciałabym móc przekazać, jakie to zbędne, obłędne i dewastujące! W takim momencie zwracam się ku własnemu doświadczeniu- czy można powiedzieć, że coś było zbędne? Czy to w ogóle ważne, pomocne? Ważniejsze zdaje mi się to, by być gotowym na zmianę. By tak bardzo jej pragnąć, że pomimo lęku, wejdziemy na tę inną, nieznaną ścieżkę. Nawet nie do końca ufając tym, którzy zdają się mówić: "chodź do nas, zobacz, jesteśmy tu szczęśliwsi !".. Gdy poczujemy, że właściwie jeździmy po rondzie, nigdzie dalej, jeno w kółko. I że jest nam cholernie niedobrze. Wtedy nie czekajmy...
Komentarze
Prześlij komentarz